Neer – 19 november 2021 – Woensdag was het dan zover…het moment waar we jaren over hebben gedroomd en zo naar hebben verlangd voor onze Emi. Ik had de hele nacht liggen draaien, zo onrustig was ik. Een soort vlinders die hun eigen weg baanden door mijn lichaam. Onwerkelijk, toen ik de bus van Nenko door onze straat zag rijden. Ik was aan het strijken en zag ze voorbij rijden. Toen ik ze binnen liet, kon ik mijn tranen gelukkig bedwingen, want die hadden hun weg wel weer gevonden.
About Author
